Dalalæða á Snæfoksstöðum

Sigurjón Pálsson sendi mér þessa mynd sem full er dulúð austan úr Grímsnesinu.  Hún var tekin á þriðjudagsmorguninn (þ. 11. ágúst) skömmu eftir sólarupprás.  Seyðishólar sjást í baksýn.

 

Vigdís Ágústsdóttir kom með kvæði um dalalæðuna eftir Þorgeir Sveinbjarnarson, sem Vigdís segir vera snilling.  Kvæðið er vel ort og fer hér á eftir:

Hún mjakast eftir dalnum

mjúkum fótum,

smýgur niður í hverja dæld

og dokar við

í brekkurótum,

nuddar gæflynd höfði

upp við hallann,

hringar sig við stein,

strýkur honum þrifin

bak við eyrað,

þvær hann allan.

Setur svo upp gestaspjót.

Og sjá, þá kemur geisli

á skýjaskjáinn.

 

Svo stígur hún í léttan fót,

lyftir kryppunni,

teygir sig

 

og trítlar út í bláinn.

 

Þorgeir Sveinbjarnarson

Athugasemdir

[Þorkell Guðbrandsson (IP-tala skráð) 18.8.2009 kl. 07:33]

Snilldar ljósmynd. Það er líka þakkarvert að vekja athygli á snilldarskáldinu Þorgeiri Sveinbjarnarsyni. Ljóð hans bera einstakri smekkvísi og vandvirkni ríkan vott, þar sem skáldið hefur augljóslega "pússað og pólerað" hverja einustu setningu og valið hvert orð af þekkingu og gríðarlegum orðaforða. Hef oft velt því fyrir mér, hvað valdi því að hans er svo sjaldan getið.