Með verri illviðrum

Þetta A-veður sem herjað hefur á landsmenn í dag er með þeim verri sem komið hafa síðari ár.  Ég held að varla verði um það deilt.  Það var ákaflega hvasst framan af degi syðst á landinu, og mæligildi veðurhæðar á Stórhöfða tala sínu máli þar.  Vestmannaeyingar eru ýmsu vanir og voru vel undirbúnir.  Engu að síður stóðu þeir í stórræðum við björgun verðmæta.

Undir Eyjafjöllum blés einnig af krafti.  Mestu hviður á Steinum fóru í 48 m/s laust fyrir hádegi og eftir rúmlega hviðu upp á rúmlega 50 m/s við Hvamm fauk mælirinn hreinlega af.  Fékk af því spurnir að Vegagerðamönnum sem sóttu tækið en það lá í rokinu laskað við hliðina á mastrinu.

Til þessa virðist sem tjón hafi orðið hvað mest á Kjalarnesi. Þar háttar þannig til að sé A og SA-átt nær vindurinn sér sérlega á strik utantil á Kjalarnesi, við Grundarhverfi og Skrauthóla og áfram, nánast að gagnamunna Hvalfjarðarganganna.   Þarna magnast vindur af skörpum fjallsbrúnum sunnantil við Blikdalinn sem gengur upp í Esjuna. Bílar hafa fokið þarna út af og  fylgir oftast vindhviðuástandi undir Hafnarfjalli. 

Heyrði í fréttum að mælir nærri Grundarhverfi hefði sýnt 58 m/s á vindhviðu, væntanlega er það mælir Veðurstofunnar við Skrauthóla. Veðurstofan og Vegagerðin mæla ekki hviðuna alveg á sama hátt, hjá Vegagerðinni er hviðan heldur meiri augnabliksvindur ef svo má segja. 

Nú er farið að lægja heldur sunnantil, en við bíðum morgundagsins með veðurtölur fyrir landið norðanvert. En hvað sem því líður er æðilangt frá þetta slæmu veðri þetta snemma hausts.  Um miðjan september 2004 varð nokkuð sögulegt A-veður sem nær e.t.v. einhverjum samjöfnuði við þetta.