Dalalæða í snarpri útgeisluninni

Það tilheyrir veðurlagi þessara góðviðrisdaga að á nóttinni snarpkólnar þegar heiðríkt er eða því sem næst.

Í fyrrinótt (aðfaranótt fimmtudags, 12. júlí) tók ég meðfylgjandi myndir í Borgarfirðinum.  Eftir að sólin settist kólnaði yfirborðið hratt vegna útgeislunar jarðar.  Þó svo að raki hafi verið lágur fór það svo á endanum að daggarmarki loftsins var náð og draumkennd þoka myndaðist.  Efri myndin var tekin um kl. 01, en sú síðari um kl. 02:30.  Sjá má hvernig dalalæðan færist í aukana eftir því sem kólnar.  Horft er í áttina til Skarðsheiðar og bærinn í forgrunni er Hlöðutún í Stafholtstungum sem stendur á bökkum Norðurár. Undir þokunni leynast farvegir Norðurár og Hvítár.  Einnig veðurstöðin Stafholtsey.  Þar var lágmarkshitinn mældur 2,6°C liðna nótt. Dalalæðan var síðan fljót að leysast upp og hverfa fljótlega eftir að sólin fór að ylja á nýjan leik. Hitinn komst síðan í tæpar 21°C þegar hann varð hæstur í dag.  Þetta er dægursveifla upp á 18-19°C.  Hún er víðar af þeirri stærðargráðu í innsveitum um þessar mundir

Norðaustanlands náði meira að segja að frysta á stöku stað liðna nótt, svo sem í Miðfjarðarnesi á Langanesströnd og víðar.  Það meira að segja þó gæði loftsins hitalega séð séu í góðu sumarmeðallagi.  Útgeislunin ein er þarna að verki þegar gróðurhúsaáhrif af völdum vatnsgufu og skýja eru af skornum skammti.

Aukist ekki skýjafarið og loftrakinn, helst með rigningu á undan þannig að svörðurinn nái að blotna, eykst til muna hættan á næturfrosti á landinu. Ekki síst þegar birtu er aðeins farið að bregða að nóttinni.  Svipað gerðist einmitt þegar kartöflugrös féllu í Þykkvabænum öllum að óvörum 24. júlí 2009 eftir langvarandi þurrkatíð. 

 

Athugasemdir

[Sigurður Þór Guðjónsson, 13.7.2012 kl. 07:42]

Undarlegur þessi lági lágmarshiti oft á Miðfjarðarnesi sem maður gæti haldið að ekki ætti svo sem að vera eftir staðháttum, þarna á nesi úti í sjó. Hvað gæti valdið þessu?