Óvenjumikil og víðtæk væðurhæð norðvestantil

Þegar þessi orð eru skrifuð að kvöldi 29. desember er illviðrið engan veginn gengið niður.  Ljóst er þó þegar að bálkurinn flokkast með alverstu NA-illviðrum síðari áratuga þegar horft er til veðurhæðarinnar.

Lítum á nokkrar tölur.  Á Klettshálsi í Múlasveit var vindur um tíma um 42 m/s í dag.  Sú veðurhæð var í ágætu samræmi við spágildi sem ég gerði að umtalsefni í gær á svipuðum slóðum.  Rétt norðan við  Blönduós á stöð Vegagerðarinnar náði veðurhæðin 40 m/s eða rétt tæplega það í skamma stund.  Hér er eingöngu verið að tala um jafnan 10 mínútna vind en ekki vindhviður magnaðar upp af fjöllum og ég læt liggja á milli hluta í bili.

Í Æðey í Ísafjarðardjúpi er athyglisvert að sjá að styrkur vindsins hefur verið meira og minna í allan dag verið af fárviðrisstyrk (32,7 m/s) eins og hann er skilgreindur í  vindstigakvarðanum.  Línuritið sem hér fylgir með af vef VÍ sýnir einmitt með svörtu striki hvar þessi mörk liggja.  Lengst af var veðurhæðin (rauða línan) að dansa við 40 m/s. Hviðurnar mældust vitanlega meiri.

Ég er ekki viss um að fólk geri sér almennt grein fyrir því hversu ofboðslega hvass vindur er sem er af þessum styrk og í raun með ólíkindum að ekki hafi meira látið undan en raun ber vitni þar sem verst hefur verið um landið norðvestanvert. 

Manni kemur í hug tvö illviðri sem helst gætu verið til samanburðar.  Fyrst skal telja mannskaðaveðrið eða  "Heiðrúnarveðrið" 4. febrúar 1968.  Aðdragandi þess var nokkur annar, en vissulega NA-illviðri líkt og nú.  Hitt er 18. janúar 1995, tveimur dögum eftir snjóflóðið skelfilega í Súðavík.  Með einföldum samanburði á veðurkortum má sjá að þónokkur líkindi eru með þessum tveimur atburðum, þá og nú.  Hægt er að bera saman vinmælingar upp að vissu marki s.s. í Æðey þar sem vindmælingar hafa verið gerðar í nokkra áratugi. Stöðin á Klettshálsi kom ekki fyrr en 1999, en  norðar á Þverfjalli ofan Botnsheiðar ætti að vera hægur vandi að vera saman veðurhæð 1995 og 2012.