Veðurfarslegar ástæður hálku á vegum (4)

Í fyrri skiptum var því lýst hvernig hálka myndast við hélu sem fellur á veg, þegar vatna á vegi frýs og síðan þegar hláka eða núningur frá umferð gerir vegi hála.  Að þessu sinni er fjallað um þátt þoku fyrir ísingu á vegum.

Í vægu frosti þegar loftið er rakt og lágskýjalag leggst yfir og síðar jafnvel þoka, myndast hálka á vegi. Í vægu frosti frjósa undirkældir vatnsropar á veginum í bland við ískristalla sem falla út og ísing myndast.  Þetta ferli er oftast hægfara því mikinn fjölda agnarsmárra vatnsdropa þarf til að mynda samfellt íslag.  Hálkublettir eru því frekar réttnefni í þessu tilviki.  Á heiðum og fjallvegum er þessi tegund hálku algeng, því til fjalla er oftar þoka og þá einnig í frosti. Þokan á vegum eins og Holtavörðuheiði og Hellisheiði er oftast af þeim toga að vera lægsta skýjalagið  Það gildir einu því loftið er mettað raka og fellur því út á yfirborð jarðar.  

Hrímþoka kallast sú þoka þegar lofthitinn er undir frostmarki og héla fellur á allt sem fyrir verður, jafnt ökutæki sem veg.  Það ræðst einnig hér af vatnsinnihaldi þess íss sem hrímar hversu fljótt viðnámið á veginum minnkar.

 

Í frosti þegar lág þokuský eða þoka liggur yfir, þá frjósa undirkældir vatnsdropar á vegi.

Mynd: Þórunn Jónsdóttir