Gulrótauppskera í einmánuði

Í litlum kassalaga reit í garðinum hjá mér rækta ég gulrætur.  Ég planta mjög þétt og passa upp á að jarðvegurinn sé góður og ríkur af næringarefnum.  Síðastliðið haust var uppskeran svo mikil að að ekki tókst að torga henni allri, þrátt fyrir góðan vilja í þá átt eða alveg þar frysti og grösin sölnuðu.

En ég var ekki lítið hissa nú þegar myndarlegur skaflinn í bakgarðinum leysti og þíð jörðin koma undan snjónum að sjá í toppinn á gulrótunum. Og það sem meira var að þær bragðast nákvæmlega eins og þær gerðu í september, nema ef eitthvað er enn betur !  Vitanlega telst það til nýnæmis á þessum árstíma að fá nýupptekna garðávexti.

Gulrótin er rétt eins og gulrófan tvíær jurt og lifir af veturinn, þar sem seinna sumarið ferði fræmyndun og þá gegni rótin því hlutverki að vera forði ef ég skil líffræði þessara plantna rétt.  En ég hélt að veturinn hér á landið og frostið í jörðu gerðu út oftast nær af við plöntuna og þar með gulrótina.  Það á greinilega ekki við í vetur og snjórin sem lá yfir lengst af í desember og janúar hefur varnað því að frost hafi verið viðvarandi í jörðu hér á höfuðborgarsvæðinu. 

Það virðist vera nú að jörð komi alveg þýð undan snjónum.  Jarðvegshitamælingar við Veðurstofuna sýna hita yfir frostmarki niður á 50 sm þær mælingar styðja klakalausa jörð. Íslinsa getur þó verið neðar, en tíðarfarið og engar eða mjög takmarkaðar frosthörkum snemma í vetur nánast útiloka slíkt.  

Á Norðurlandi s.s.  í útveitum við Eyjafjörð og í Þingeyjarsýslum þekkja menn hins vegar vel (einkum frá fyrri tíð) að jörðin kom frostlaus undan snjónum þegar hann leysti undir sumar.  Þá varð jörð iðagræn á örfáum dögum þar sem snjór hafði verið litlu fyrr. 

Víðar milt en á Íslandi

Ég sé að hitinn í dag er að ná um 15 stigum á stöku stað austur á landi.  Það er vissulega mjög milt og gefur forsmekkinn af því sem verður hér næstu daga utan sunnudags, þegar útlit er fyrir að það verði þungbúnara og með úrkomu víða um land. Eins allhvass eða hvass vindur.

En það er víðar milt því í gær (22. mars) komst hiti rétt yfir 20 stig í Suður Noregi, nánar tiltekið á Grímsstöðum í Austur Ögðum.  Svo snemma vors hefur aldri mælst 20 stiga hiti í Noregi. Meðfylgjandi mynd er af yr.no af krókusum í Osló.

Hæðin yfir Bretlandseyjum og milda loftið sem henni fylgir nær nú yfir víðáttumikið svæði, frá Íslandi og austur um Eystrasalt.  Þar fyrir austan er mun kaldara og óvenjulega kalt suður í Aserbædjan við Kaspíahafið.  Annar staður á Norðurhvelinu þar sem vetrarkuldi herjar nú og við fáum engar fréttir af er Kamtsjakaskagi og norðurhluti Japan, einkum Hokkaido.  Þarna hefur verið kaldara en venjulega og verður svo enn.  Þá er ótaldar víðáttur N-Kanada, en þar um slóðir heyrir talsvert frost ekki til tíðanda seint í mars.  Hins vegar hefur verið afbrigðilega hlýtt í stórum hluta Bandaríkjanna austan Klettafjalla. 

Með þessum frávikum á okkar hluta norðurhvelsins ver ójákvæmilegt annað en að skotvindurinn verði áfram í miklu fjöri frá vestri til austurs og bylgjur á röstinni um okkar slóðir og þar með væta og/eða úrkoma á einhverju formi rétt eins og verið hefur 

Á morgun laugardag verður einkar fróðlegt að fylgjast með hitanum vestan- og suðvestanlands í strekkings SA-áttinni þar sem reikna má með sólfari fram eftir deginum. 

Umskipti í nokkra daga

Morgundagurinn 22. mars verður mjög líklega einn af þessum umbreytingadögum í tíðarfarinu, þar sem við förum úr einu ástandi og yfir í annað. 

Mikil hlýindi miðað við árstímann hafa verið um skeið við Bretlandseyjar og yfir Atlantshafinu þar vestur- og suðvesturundan.  Þó þessi loftmassi sé hér í seilingarfjarlægð, hefur hann ekki náð að teygja anga sína til Íslands.  Við höfum þess í stað verið mest megnis undir áhrifum frá miklum kuldapolli í háloftunum sem haldið hefur sig á kunnuglegum slóðum við Grænland.  

Nú er sem sé að verða breyting á og hitaskilum sem marka framrás loftmassans í suðaustri er spáð norður yfir landið seint á morgun og aðfararnótt föstudagsins. Þá hlýnar hér og gerir eindregna leysingu með S- og SA-átt  í nokkra daga hið skemmsta. Spákortið frá bresku veðurstofunni hefur gilditíma kl.00 aðfaranótt föstudagsins (23.mars). Þá er þcí spáð að hitaskilin verði komin alveg norður við landið.  Kjarni þessa lofts verður yfir okkur á sunnudag eða mánudag og nokkur eftirvænting er í hugum margra hve hátt hitinn kemur til mað að rísa í mælunum.  Sumir hafa verið að spá 10-15 stigum norðan- og austanlands og þær tölur held ég að séu ekki fjarri lagi.  Einstaka hefur meira að segja verið að gæla við þá hugsun að gamla marshitametið frá 1948 gæti verið í hættu, en 27. mars það ár mældust 18,3°C á Sandi í Aðaldal. Álíka hlýindi gerði 28. mars árið 2000, en þá frekar á Austurlandi.  Um hitamet og skylda atburði má lesa meira um hér hjá Sigurði Þór Guðjónssyni.

Væntanleg gusa sunnan úr höfum líkist frekar stöðunni eins og hún var 1948 fremur en 2000.  Þó er ólíkt nú að frekar stutt verður í mun kaldara loft í vestri, þegar hvað hlýjast á að verða um austanvert landið.  Það aftur hefur í för með sér að S-áttinn gæti orðið nokkuð hvöss og þar með beint mildu loftinu í hæð í meira mæli en annars væri niður á láglendi norðan- og norðaustanlands. 

Sjálfur er ég reyndar í dag á þeirri skoðun að aðeins vanti upp á til að velta hitametinu frá 1948 úr sessi, en forsendur gætu klárlega verið aðrar á morgun !

Hitt er síðan allt annað mál að ýmislegt bendir til þess að kuldinn úr vestri nái sér aftur á strik einhverntímann upp úr miðri vikunni og milda loftið verði því aðeins nokkurra daga breyting í átt til vors. Og þá ekki raunveruleg vorkoma sem ég veit að margir óska sér. 

 

"Kristín lofar 15 stiga hita um helgina"

Í dag á jafndægri  á vori  fer vel á því að  horfur eru á vorlegra veðri á næstunni.  Langtímaspár gera ráð fyrir því að angi að hinu milda lofti sem undanfarna daga hefur haldið sig djúpt suðaustur af landinu muni ná til landsins, en ekki fyrr en eftir fimmtudag.  Fram að því verður áfram hefðbundin marsveðrátta með a.m.k. snjókomu og skafrenningi til fjalla, líkt og ófærðarfréttir í morgun bera með sér.

En undir helgi eru sem sagt talsverðar líkur til þess að hitaskil fari norður yfir landið og í kjölfar þeirra verði milt í veðri.  Kristín Hermannsdóttir veðurfræðingur á Veðurstofunni var í stuttu viðtali í morgun á Rás 2 við Margréti Marteinsdóttur og Baldvin Þór Bergsson um tíðina um þessa væntanlegu veðurbreytingu (sem fyrri spár gerðu reyndar ráð fyrir að ætti að verða orðinn heldur fyrr).  Kristín fór vel yfir horfurnar og talaði um að um helgina gæti hiti farið í 10-15 stig fyrir norðan með þeim sunnan blæ sem þessu fylgir.  Gott og vel þetta er spáin og túlkun niðurstaðna þeirra reiknilíkana sem á þessari stundu liggja fyrir.

Morgunútvarp Rásar 2 var ekki fyrr búið að kveðja Kristínu en Margrét sagði hróðug að Kristín hefði lofað 15 siga hita fyrir norðan um helgina !  Spá er sem sagt orðin að loforði.  Ef veðrið gengur ekki eftir eða segjum að hitinn nái ekki 15 stigum heldur aðeins 13 verður þá hægt að elta Kristínu uppi og þýfga hana um "loforðið" sem hún gaf ?

Við lifum í þjóðfélagi væntinganna og það eru mikil eftirvænting eftir betri tíð og vorkomu eftir rysjóttan og heldur leiðinlegan vetur.  Fjölmiðlar spila á þessar tilfinningar og reyna að kreista spár langt fram í tímann um betra veður og helst að það komi sumar ekki seinna en hinn daginn.  Þegar loks hillir í betra veður er spáin tekin sem loforð líkt og hjá stjórnmálamanni sem boðar fleiri störf,  hærri laun, lægri skötum og guð má vita hvað, fái hann einhverju ráðið.  Slík "spá" byggir á athöfnum sem eru í mannlegu valdi oftast nær og má því túlka sem loforð þess sem talar.  Á þessu tvennu er vitanlega heilmikill munur.

En ég geri mér grein fyrir því að að Margrét Marteinsdóttir ætlar sér ekki að gera Kristínu neinn óleik með að tali um loforð um veðurspá.  Hún spilar bara inn á þjóðarsálina og vill vera með í leiknum og ýta aðeins undir hann í leiðinni.  

Kortin sem hér fylgja eru af Brunni Veðurstofunnar, spákort ECMWF.  Sú til vinstri er fyrir daginn í dag (20. mars) og til hægri fyrir komandi sunnudag (25. mars).  Munurinn er sláandi, en litatónarnir eru góð vísbending um loftmassahitann (hæð á 500 hPa). En þetta er spá....

MODIS mynd 15. mars 2012

Var spenntur að skoða MODIS mynd í dag loksins þegar birti upp sunnan- og suðvestanlands.  Upplausn myndarinnar (Aqua) er 250 metrar.  Slýjaslæða var yfir austan- og norðanverðu landinu kl. 13:55 þegar myndin var tekin og ég klippti því út hluta landsins. Vitanlega er snjór í fjöllum og sums staðar mikil snjór þó svo að myndin sýni það ekki greinilega.  Það eru mjög skörp skil suðvestanlands í 150-200 metra hæð.  Neðan hennar er jörð nánast alauð en alhvítt þar fyrir ofan.  

Þingvallavatna er íslaust.  Ég held alveg örugglega að það hafi ekki náð að leggja þennan veturinn og heyrir slík til undantekninga, þó svo að undanfarna vetur sé það tíðara en áður var.  Vöntun á froststillum í vetur veldur þessu.  Vatnið var orðið nægjanlega kalt til að leggja fljótlega í desember  enda kalt þá, en eilífur vindbelgingur. En eftir það hefur skort upp á að vatnið hafi náð að kyrrast samfara 10-15 stiga kulda í tvo til þrjá sólarhringa.  En vatnið gæti svo sem lagt enn, ekkert er útilokað í þeim efnum.

Norðan Þingvallvatns er Reyðarvatn við Uxahryggjaleið. Það vottar ekki fyrir því á mynd dagsins.  Það er greinilega ísilagt og þakið snjó.  Sama með Hvalvatn en bæði þessi stöðuvötn eru í rúmlega 300 metra hæð.  Vestar glittir heldur alls  ekki í Hítarvatn og þá ekki Langavatn  á meðan Hlíðarvatn og Oddastaðavatn í Hnappadal kom fram sem tvö "augu" í umhverfi þeirra. Haukadalsvatn í Dölum er síðan að hálfu á ís ef ég greini þetta rétt. 

Allar líkur eru á að það kólni um helgina og nokkurt frost verði aðfaranótt sunnudags .  Fróðlegt verður að fylgjast með þessum sömu vötnum á sunnudag, verði MODIS myndirnar skýrar, þ.e. léttskýjað.  

Afbriðgðilegt veðurfar á Svalbarða

Á Svalbarða hefur meira og minna í allan vetur verið afbrigðilegt veðurfar, svo ekki sé dýpra í árinni tekið.  Réttara er kannski að tala um lítið frost þarna norður frá heldur en hlýindi og veturinn hefur verið alveg laus við langa kuldakafla, sem svo oft eru einkennandi fyrir vetrarveðráttuna á þessum slóðum.

Hiti síðustu 30 daga er hvorki meira né minna en 10,5°C  yfir meðallagi.  Þessir síðustu 30 dagar skera sig engan veginn úr því þetta stóra frávik hefur verið viðvarandi frá því snemma í desember. Með svipuðu áframhaldi sem verður að teljast líklegt að um algeran metvetur verði hvað hitafar snertir.

Hafísinn og nálægð hana stýrir öðru fremur vetrarhitanum.  Á korti yfir útbreiðslu hafíss frá Norsku Veðurstofunni dags. 14. mars má sjá að óvenjulega lítill ís er nú við Svalbarða.  Vökin norðausturundan er óvenjuleg þetta liðið á veturinn.  Austur af Svalbarða er ísinn gisinn skv. kortinu, en venjulega er ísinn samfrosta á þessum slóðum og reyndar allt í kring um eyjarnar nema að læna með vesturströndinni helst íslaus þar sem saltur hlýsjór úr suðri er ráðandi.  

Ég hef áður fjallað um hátt jákvætt gildi Norðuratlanshafsvísins (NAO) í vetur.  Menn þekkja vel að þegar svo háttar til hörfar ísinn í Barentshafi og við Svalbarða, en fyrr má nú rota en dauðrota.  Hitafrávik upp á 8 til 10 stig mánuð eftir mánuð þarnast meiri og dýpri skýringa.

Af ísnum á norðurslóðum er það annars að frétta að annars staðar í Barentshafi og við Austur-Grænland er útbreiðsla íssins nærri meðallagi, en ísbreiðan er að vaxa alveg fram í lok apríl eða maí.   Alveg hinu meginn frá okkur séð, þ.e. við Beringssund og Alaska er ísinn útbreiddari en í meðalári. Eins er talsverður ís úti fyrir Vestur- Grænlandi eftir kuldana þar í vetur og framrás hans til suðurs hefur verið ör upp á síðkastið. 

SV-átt upp úr öllu

Þeir eru víst margir sem búnir eru orðnir hundleiðir á þessari endalausu og þrálátu SV-átt, belgingnum og óstöðugu veðri sem henni hafa fylgt.  Óveðrið í nótt var af þessari tegund.  Nokkuð djúp lægð fór norðaustur um Grænalandsund og á eftir henni hali eða lægðardrag sem haldið hefur við svipaðri vindátt í dag, þó svo að styrkurinn hafi heldur gefið eftir.

Meðfylgjandi kort sýnir staðsetningu skotvindsins kl. 06 í morgun (ECMWF 0,125 spá af Brunni VÍ).  Við sjáum að kjarni hans lá svo að segja beint yfir landinu.  Styrkurinn er gefinn upp í hnútum og jafngildir mesti vindurinn þarna upp í tæplega 9 km hæð um 85 m/s.  

Óveðrið niðri tengist tvímælalaust þessari stöðu og veðurhæðin skýrist af því að að mikill hitastigull er  frá norðvestri til suðaustri í öllum hæðum.  Stefnufesta vindsins er mikil frá yfirborði og upp í þessa hæð. Það má sjá m.a. þegar rýnt er í mælingar háloftbelgs sem sleppt var í hádeginu í dag líkt og aðra daga á Egilsstöðum. 

Skarpt hitahvarf var í rúmlega 2.000 metra hæð og ofan þess hafði styrkur vindsins þegar náð 50-60 m/s.  

Veður eins og þetta flokkast í óveðrakerfi Trausta Jónssonar til meginrastarveðurs.  Það felur í sér að háloftaröstin eða skotvindurinn á beinan átt í veðurhæðinni nærri yfirborði jarðar, öfugt við lágrastarveður (t.d. flest NA- og A-veður) þar sem snúningur vinds er greinilegur með hæð eða riðaveður svo notað sé orðfæri Trausta til að lýsa ólíkum gerðum óveðra. 

Góðu fréttirnar í dag eru hins vegar þær að á morgun verður stund milli stríða þega kjarni skotvindsins gefur eftir og hörfar til norðurs.  Það stendur hins vegar ekki lengi, því strax annað kvöld er aftur von á nýrri grein vindsins yfir landið með lægð vindi og úrkomu. 

Hvenær lýkur þessari tíð, er sú spurning sem ómar um allt þar sem ég fer þessa dagana !!

Gríðarlegur varmatilflutningur í útsynningnum

Éljaloftið sem borist hefur yfir okkur úr suðvestri síðaustu tvo sólarhringa og rúmlega það er að upprauna ískalt heimskautaloft komið af ísasvæðum vestan Grænlands eða víðernum meginlands Kanada. Loftmassinn er mjög kaldur og -20 til -30°C við yfirborð er kennistærð hitans áður hann hann berst út yfir opið hafið.  Hafið gefur frá sér mikinn varma í þeirri viðleitni að jafna út hitamuninn.  Varmaflæaðið er skipt í tvo aðgreinda þætti.  Annars vegar skynvarma eða varmaskipti sem verða við snertingu kalda loftsins við yfirborð sjávar.  Hinn þátturinn er svokallaður gufunarvarmi.  Kalda og  þurra loftið drekkur í sig raka úr sjónum.  Sú uppgufun krefst varma sem tappaður er úr sjónum.  

Á tveimur kortum frá ECMWF og nálgast má nú á Brunni Veðurstofunnar er varmaflaæði þessara þátta reiknað.  Fyrst skynvarminn og í morgun kl. 06 mátti sjá á spákorti reiknuðu í nótt að flæðið suðvestur af Íslandi nam um 150 W/m2 (Wött á fermetra sjávar).  Gufunarvarminn á neðra kortinu er öllu meiri eða um 300 W/m2.  Þessar tölur má lesa úr litaskyggingum kortanna og við horfum að sinni fram hjá öðru því sem þessi kort sýna.  

450 W/m2 er því áætlað heildar streymi varmans á hvern fermetra sjávar og við tökum líka eftir því að eðlilega er það ekkert yfir Íslandi, réttara sagt neikvætt því landið er er kaldara en loftið. Setjum nú þessa tölu í stærra samhengi og reiknum með því að flæðið eigi sér stað yfir hafsvæði hér suðvesturundan sem er svipað flatarmáli Íslands eða um 100 þús. ferkílómetrar. Í raun er hafið að gefa frá sér varma af þessari stærðargráðu á mun víðfemara svæði, en hörldum okkur við jafngildi fltarmáls Íslands. Umreiknað í orku lætur nærri að varmaflæðið nemi um 1.000 Terawattstundum (TWh) á einum sólarhring.  Það gríðarmikil orka og ótrúlegt að kalt hafið hér suðvesturundan geti verið þetta mikil orkulind. (kórrétt að tala um orkubera, því lindin er jú í sólinni). Til samaburðar var öll orkuvinnsla á Íslandi 17 TWh árið 2010 !

En hvað verður þó um þessa orku ?  Jú varmaflæðið hitar upp loftmassann, yfirborðshitinn fer úr -20 í 0°C.  Heilmikil hreyfiorka losnar líka úr læðingi í formi lóðstreymis, raki þeytist hátt í loft upp og éljaklakkar myndast. Hreyfiorkan kemur líka fram með láréttum vindi, en suðvestanvindurinn er líka  knúinn áfram að verulegu leyti af hitamun sem verður til suðurs þegar heimskautaloftið brýst fram út á hafið.  Því miður er aðeins lítill hluti þessa "risaorkuvers" sem við höfum hér í túnfætinum virkjanlegur.  Hluti éljaúrkomunnar sem fellur á hálendinu bráðnar vitanlega á endanum og vatnið rennur e.t.v. um hverfil vatnsaflsvirkjunar.  Dulvarminn verður þannig að raforku eftir miklum krókaleiðum.  Vindinn mætti líka virkja eins og gefur að skilja, en þannig næðist engu síður ekki nema brotabrot af þeirri orku sem losnar úr læðingi. Stærstur hluti varmans tapast síðan fljótt aftur með útgeislun lofthjúps út í geim með sömu lögmálum og gilda um stóru myndina þ.a. að jafnaði ríkir jafnvægi á milli inngeislunar frá sólu og útgeislunar jarðar og lofthjúps.

 

950 hPa lægð yfir Egilsstöðum

Kl 21 í kvöld (6. mars) var miðja lægðarinnar kröppu sem er hraðri norðausturleið svo að segja yfir Egilsstöðum eða þar í grennd.  Og hún er enn að dýpka.

Á þessari tunglmynd sem ég veiddi af vef Veðurstofunnar má sjá ástand mála um svipað leyti eða laust fyrir kl. 21. Sjálf lægðarmiðjan er nú kannski ekki greinileg, en það eru skýin í kringum hana frekar.  Bakkinn eða "krókurinn" undan Suðausturlandi er helsta óveðursvæðið og þar vindurinn hvassastur.  Sá fylgir lægðarmiðjunni til norður og með tilheyrandi V- og NV-ofsa. 

Takið líka eftir skarpa bakkanum sem liggur þar skammt vestan við, yfir Reykjanes og áfram til norðvesturs. Lægðarmiðjurnar eru tvær, hin er í vesturjaðri myndarinnar.  Á milli þeirra blæs vindur af gagnstæðri átt (NA við Vestfirði, en SV úti af Reykjanesi.  Því þvingast upp skýjabakki og það var frá honum sem snjóaði einmitt suðvestanlands í kvöld ofan á þíða og blauta jörð.  Jaðarinn er skarpur og það er hitabreytingin einnig, enda frysti snögglega. Við tekur síðan í vestri éljaloft sem rekur uppruna sinn vestur undir Grænland eða jafnvel komið enn lengra að og fyrir Hvarf.  

Þessi einfalda tunglmynd segir talsverða sögu enda átökin talsverð og birtingarmyndirnar margvíslegar á milli milda loftsins í suðaustri og ískalda heimskautaloftsins sem nú berst úr vestri.

Viðbót: Trausti Jónsson bendir á það að loftþrýstingur í gærkvöldi hafi mælst 947,3 hPa austast á landinu, þ.e. á Dalatanga.  Hann segir líka að það hafi aðeins gerst fjórum sinnum áður frá upphafi mælinga að loftþrýstingur á íslenskri veðurstöð hafi farið niður fyrir 950 hPa í mars.  

Framrás kulda úr vestri

Nú er djúp lægð á sunnanverðu Grænlandshafi og skil hennar fara austur yfir landið síðar í dag og nótt með stormi og vægum blota í byggð en hríðarveðri til fjalla.  Þessi skil eða öllu heldu lægðin veldur nokkrum straumhvörfum á  okkar slóðum því hún nær að beina mjög köldu meginlandslofti úr vestri langt suðuraustur á Atlantshaf og síðar meir í áttina til okkar.  Á þeið þess drekkur það í sig varma og raka. Þegar svo háttar til getur varmaflæðið numið 600-800 wöttum á hvern fermetra sjávar.  

Kalda loftið fyrir vestan Gænland er orðið svo fyrirferðarmikið að það er farið að flæða í allar áttir og ekki síst til austurs.  En þar er Grænlandsjökull fyrirstaða.  Nú þarf að fylgjast vel með því næstu daga hvort það nái yfir og þá áfram til okkar.  Þess háttar kalt vestanloft veldur ævinlega einhverju óróa hér á landi.  Getur komið fram í snjókomu- eða éljabökkum með ákafri ofankomu.  Stundum dýpka smálægðir í slíku lofti og gerir þá nokkuð staðbundinn SV- eða V-hvell, sem erfitt getur reynst að sjá fyrir. Í raun þarf ekki loft ofan af Grænlandi til fyrir slík veður.  Það nægir að það sé komið fyrir Hvarf, en þá líka einstaklega kalt sem veldur ólgunni við varmaskiptinn við opið haf þar sem yfirborðshiti í 2 til 5°C.  Þriðji möguleikinn er sá og á þá eingöngu þegar loft berst með látum ofan af Grænlandi.  Stormur er þá gjarnan á hafinu hér á milli og hið mjög  þurra heimskautaloft tekur í sig seltu þegar stormurinn ýfir upp sjóinn og þyrlar upp löðri.   Slíkt gerðist einmitt síðast þegar þessi staða var uppi 10. janúar með rafmagnstruflunum vestanlands. 

Hér fylgja tvö kort, spákort og gilda fyrir komandi miðvikudag 7. mars kl. 12. Bæði eru þau úr keyrslu bandarísku Veðurstofunnar í Washington, GFS. Það til hægri sýnir loftþrýsting við sjávarmál og hins vegar hæð 500 hPa þrýstiflatarins (um 5 km hæð).  Þar sem hann er lágur er kalt (fjólublátt), en hár flötur er vísbendingu um hlýtt loft (gult).  Vel sést hvað kalda loftið er fyrirferðarmikið við vestanvert Grænland og að miklum hluta í þessari hæð komi austur yfir á okkar slóðir.  Þrýstilínur eru þéttar og renna í raun saman á þessu korti yfir Grænlandi. Þrýstistigullinn gefur þar til kynna N- og NV-átt.  Þessar svakalegu þéttu þrýstilínur skýrast á hinu kortinu til vinstri sem sýnir hæð 850 hPa flatarins (um 1.200 metra hæð) og hins vegar hita í sömu hæð.  Sjá má hvernig ískalt loftið leggst að Grænlandsjöklinum í þessari hæð.  En hann er hærri en þetta og varnar því að loftið komist áfram til austurs. Hitamunur í lægri lögu veltur þrýstimuni.  

Spurningin á þessari stundu snýst sem sagt um það nú hvort vestanloftið í lægri lögum nái í einhverjum mæli að sullast yfir jökulinn líkt og gerðist í janúar ? Það er í raun lægðin við austur Grænalnd sem öðru fremur stýrir atburðarrásinni, þ.e. dýpt hennar og staðsetning. Danska Veðurstofan fylgist líka grannt með stöðu mála því ef slíkt gerist er gefin út viðvörun um Piteraq eða fallvind á austurströnd Grænlands.