Kuldakaflinn á meginlandinu nær hámarki

Nú er búið að vera ansi kalt á meginlandi Evrópu í bráðum viku.  Í raun er ekkert óvenjulegt þarna á ferðinni. Allt að  20 til 25 stiga frost í A-Evrópu er ekki sérstaklega mikill kuldi á þessum slóðum.  Sennilega kom hann íbúunum engu að síður í opna skjöldu því það var búið að vera nokkuð milt það sem af er vetri. Það að fólk láti lífið í frostinu er fyrst og fremst samfélagslegt vandamál, það að allir eigi ekki kost á húsaskjóli er vandinn ekki kuldinn. Honum er í siðuðum samfélögum hægt að verjast.

Engin met hafa verið sleginn eftir því sem ég best veit.  Háþrýstingur með miðju yfir NV-Rússlandi hefur verið með meira móti og teygt anga sína yfir N-Skandinavíu.  Þannig mældist loftvogin 1058 hPa í N-Svíþjóð fyrir skemmstu og ekki verið hærri í 40 ár.

Það sem hefur ef til vill verið óvenjulegast er hvað raunverulega kalt loft hefur náð í ríkum mæli suður á Miðjarðarhaf með tilheyrandi snjókomu þar.   Snjókoma er þar fátíð þar sem tiltölulega hár sjávarhitinn kyndir undir.  Éljagangur á þessum slóðum verður hins vegar sérstakur og tilkomumikill þegar ískalt meginlandsloftið vellur út yfir heitt hafið.  Myndin til vindstri er frá Palma á Mallorka, en MODIS-myndin hér að ofan var tekin í morgun og sýnir fínlega skúra- eða éljagarðanna á Miðjarðarhafinu undan Frönsku Rivierunni og undan Spánarströndum.

Vetrarharðindin verða skammvinn ef spár ganga eftir.  Í Vestur-Evrópu og Skandinavíu víkur kuldinn í vikunni að mestu þegar Atlansthafsloftið nær að nýju inn á land í stað þess að beinast norður á bóginn s.s. yfir okkur.